een week alleen - Reisverslag uit San Gil, Colombia van Amber Delft - WaarBenJij.nu een week alleen - Reisverslag uit San Gil, Colombia van Amber Delft - WaarBenJij.nu

een week alleen

Blijf op de hoogte en volg Amber

24 April 2015 | Colombia, San Gil

ha allemaal,

eigenlijk weet ik stiekem niet of ik alweer een week alleen ben, maar ik denk dat het min of meer zo ver is. Ook weet ik dat ik meer foto's online zou moeten (willen plaatsen),maar foto's downloaden neemt zoveel tijd in beslag...! Dus maar weer lekker wat typen. Wat heb ik gedaan de eerste dagen na ze weggingen? Tsja, als de kat van huis is... Zoals ze hier zeggen: me fui de rumbaaa! Eerst een bizarre avond in een plek die hotel quinto heet waar de mannen 35 zijn en erg fout kauwgom kauwen en de meisjes ongeveer tien jaar jonger zijn en compleet overdressed. O en om het nog mooier te maken: het feestje was met amerikaans thema met allemaal vlaggen, dus wat doe je dan? Juist ja een vlag stelen :D dus was briljant met veel rum en veel plezier. Daarna door naar een andere plek, want welke belachelijke bar sluit nou weer zijn deuren om 0300, dus op naar een plek die baum heette, waar een duite DJ speelde en de helft van de mensen aan de drugs leek te zijn, maar zeker een mooi feestje. De volgende dag wilde ik naar monserrate (uitkijkpunt over Bogotá), maar helaas helaas heel erg veel wolken en veel regen, vies bogotá, dus geen uitkijkpunt, dan maar lekker brak in het hostel.
Waarna ik geappt werd door een jongen uit Bogotá, met een motor :D, die wilde me wel ff meenemen uit de stad om naar een natuurpark te gaan en toetjes te eten, zo gezegd zo gedaan, op naar het natuurpark, wat helaas gesloten was (tsja op een brakke dag gaat alles traag), maar wel drie toetjes gegeten (en ja dat mag als je brak bent en de hele dag niks eet). En savonds weer feestje :D. Naar een club buiten de stad die Andres carne de res heet, bizarre plek en een heel mooi feestje. Vervolgens nog bij thuiskomst een van mijn dronken hostelgenoten in een taxi naar het vliegtuig geholpen, wat ze helaas gemist heeft (tsja feestje voor je vlucht kan best, maar drinken niet zo'n strak plan..!), gelukkig was het niet haar vlucht naar huis:P.
De volgende dag mocht ik lekker zelf ook optijd op, op naar het prachtige villa de leyva, wat een mooie plek is dat. Heerlijk lief koloniaal stadje, fantastisch hotel en van alles te ondernemen (lekker op avontuur!). S'avonds een venezolaan ontmoet waarmee ik de volgende ochtend om 0600 richting de watervallen ging, hij moest terug naar bogotá en ik wilde alles doen in een dag. Dus sochtends waterval, smiddags wandeling rond de uitkijkpunten en in de rest van de middag naar een 7 meter lang fossiel wat ze op vindplek hebben laten liggen en waar ze een museum omheen hebben gebouwd :D. Waarnaar ik (twas geloof ik mijn geluksdag) door een colombiaan toe werd gebracht. Ik lopen met mn paraplutje in de brandende zon, stopt er een auto met een man gekleed in tenniskleding of ie me toevallig kan helpen. Na even met mezelf in overleg te zijn geweest besloot ik dat ie te vertrouwen was, waarna ie me naar het fossiel heeft gebracht en vervolgens weer terug naar de stad.. Tsja, blonde haren blauwe ogen, ik ben geloof ik nog steeds exotisch. Toen ik thuiskwam was mijn huidge colombiaanse reisbuddie een gigantisch stuk vlees aan het koken, wat ie best met mij wilde delen, twas toch teveel. Al met al een dag van geluk.
De volgende dag ben ik met Nicolas (de colombiaan) naar het natuurpark gegaan waar we na duizend meter klimmen bij een mooi meertje aankwamen, en wat was dat een mooie wandeling. Ze zeiden tegen ons: 3 uur vanaf het bezoekerscentrum; dan is 2 uur toch ook wel voldoende? Nicolas moest even illegaal in het meertje zwemmen en we hebben even van de echo genoten, waarna we gauw terug moesten want.. REGEN! Wel onhandig hoor die regentijd. Vergeet ik bijna het hilarische gedeelte van de dag te vertellen. Toen we terugkwamen in de bus (waar we bachue voor bedankt hebben -een lokale god- want we dachten dat we m gemist hadden), besloten we dat we kampvuur wilden, en ananas, en chicha (lokaal alcoholisch vruchtensapje), dus we zijn anderhalf uur door villa de leyva gelopen voor de chicha (Wat daar blijkbaar verboden was) om m van een nogal luguber uitziend uit vrouwtje op de hoek van de straat te kopen. Denk dat dit het dichtst bij drugs kopen is wat ik ooit ga komen. Dus wij regelen voor de volgende dag. Toen hout en annanas zoeken. Lastig, want de normale hout dame werkte vandaag niet. Dus advies gekregen dat we naar een timmerman moesten, onderweg kwamen we langs een fruitwinkeltje waar we ananas konden kopen en die konden ons ook een timmerman wijzen. Waar we met onze armen volgeladen weer weggingen, al met al een hele leuke goede dag!
Toen mocht ik wel een dagje rust van mezelf, en, aangezien nicolas ook naar het noorden wilde besloot ik lekker lui op hem te wachten, te skypen en vervolgens konden we tegen 1300 gaan om een reis van 7u te ondernemen (die normaal 4-5uur duurt), maarja we waren gelukkig gezellig samen en konden dus tussen onze dutjes door kletsen.
In san gil wilden we gaan raften, maarja zoals de regen van alles verpest, verpest het ook dit, want tsja de spannende rivier zou te hoog zijn, dan dus maar de ander proberen.
De volgende dag nog eens gecheckt: is ie echt te hoog? Oke dan lekker de wat kortere rustigere rivier die nog steeds erg leuk was (en Nicolas is uit de boot gevallen XD). En smiddags hadden we toen tijd over om el camino real te lopen, een wandeling tussen barichara en guane twee coloniale stadjes. Na uitgebreid geluncht te hebben zijn we chicha (lokaal gebrouwen alcoholisch sapje) gaan zoeken om vervolgens naar guane te lopen. Wel met tempo want de wandeling zou twee uur duren en we hadden minder dan twee uur de tijd tot de bus, die we uiteraard gehaald hebben. Daarna maar uitgeput naar bed.
Waarop we bij vandaag aankomen. Voor het eerst op een mountainbike! Ik vond het doodeng bij de eerste spannende stukjes naar beneden, maar toen ik mn fiets en mn remmen kende heb ik genoten. Ik ben maar een keer over mn stuur naar voren geduikeld (er zat een groot gat in de weg en er liep een rivier over dus dat was niet te zien), maar gelukkig, voorzichtig als ik ben, ging ik langzaam. Dus niks gebeurd alleen geschrokken en blij dat niemand dat zag. Al met al ben ik hier in San gil belachelijk veel geld aan het uitgeven, maarja, ik heb besloten dat dat mag (ben tenslotte maar een keer in colombia). Morgen nog paragliden en dan ga ik weer de lekker wandeling natuurdingen doen waar ik ook volop van kan genieten. Morgen ook helaas afscheid van Nicolas, hij gaat terug naar bogotá en ik wil door naar het noorden. Maar we hebben de deal dat ik m opzoek wanneer ik voor mn vlucht naar Leticia weer in bogota ben.

Un abrazo fuerte!!

  • 24 April 2015 - 12:26

    Pap:

    Leuk dat je zo´n fijne tijd hebt, Nogmaals onze vakantie was dank zij jou geweldig, een unieke ervaring nogmaals bedankt Pap

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Amber

Actief sinds 11 Nov. 2014
Verslag gelezen: 279
Totaal aantal bezoekers 16547

Voorgaande reizen:

02 December 2014 - 25 Augustus 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: