Prehistorie en lelijke steden

Oke we hebben dus gewandeld daar waar de dino’s woonden. En heul veul dino voetstappen gezien die zelfs groter waren dan Jorans voeten! Ze waren gigantisch :O. En we zijn door een grot wezen klauteren en we hebben vette natuurlijk uitgesleten grotten gezien met grotschilderingen. En nog meer dino voetstappen. En een landschap met paddenstoelvormige stenen. O en we zijn van een waterval af ge abseild (rappel) ennn we hebben twee giftige adders gezien en een condor. Het land van de Dino’s was onwijs gaaf. We verbleven voor slechts 3 euro pppn en we aten voor 1.5 euro avondeten. Het leven was er goedkoop en fantastisch. Na twee dagen lopen door dit landschap der dino’s wilden we wel weer terug richting Cochabamba en Santa cruz, maar helaas reden er geen busjes want er waren niet voldoende mensen die wilden gaan. Dan maar nog een nachtje in het land der dino’s. De volgende ochtend op tijd naar Cochabamba waar we ons te buiten zijn gegaan aan koffie en WiFi; oh my, we hadden al drie dagen geen internet gehad, ons leven hing aan een zijden draadje. Daarna zijn we een decadent huis van iemand gaan bekijken die alles in europese stijl had gebouwd omdat ie namelijk achterlijk veel geld had doordat ie een tinmijn had, dus de architect kwam uit Frankrijk en allerlei materialen werden uit diverse delen van Europa geimporteerd. Daarna zijn we kebab gaan eten en hebben we echt 3 uur in het iranese kebabrestaurantje gezeten en met de eigenaar gekletsd om vervolgens op de nachtbus naar Santa Cruz te mogen. Hoewel de reis naar Sta Cruz eigenlijk 8-10 uur zou moeten zijn speelde onze busmaatschappij het klaar om 12.5u na vertrek aan te komen (volgens Joran waren we ook een aantal keer een uur gestopt), maar we hadden Bus-Cama en ik heb heeeeerlijk geslapen en ben niet een keer wakker geworden. Oké, een keer, want het kind voor me begon te janken. Aangekomen in Sta Cruz gingen we gauw naar ons hostel waarna we een plan konden gaan trekken en door de stad konden wandelen en daarnaast savonds allebei lekker konden skypen. O en we hebben lekker zelf pasta met verse pastasaus gemaakt en met hele leuek
Fransen gedeeld :D, al met al een top dagje. De volgende dag zijn we richting Samaipata gegaan om twee redenen. Allereerst omdat Sta Cruz mogelijk een van de meest lelijke steden ter wereld is, en ten tweede omdat we tot de conclusie kwamen dat parque Amboró waarschijnlijk goedkoper zou zijn om te bezoeken vanaf Samaipata.
Toen we tegen 1200 in Samaipata aankwamen zijn we wat gaan lunchen en daarna naar een incaruine gegaan genaamd el fuerte, een van de grootste steenuithouwingen in de wereld. Je zou denken behoorlijk impressive, maar uiteindelijk is het gewoon een van de honderden ruines die ik al heb gezien. We hebben ons naar boven laten rijden en zouden terug lopen, waarop we uiteindelijk een lift hebben gekregen na 3km lopen wat dikke prima was. Tegen 1700 waren we weer in Samaipata en zijn we naar de tour agency gegaan om de tour naar het nest van de Condors en naar parque Amboró te regelen. Echter kon het nest van de Condors helaas niet (waar je gigantisch veel condors kan spotten), want die zijn er alleen met echt lekker weer zonder wolken enzo en helaas was het weer voor de komende dagen niet fantastisch voorspeld. Na even overleggen besloten we toen maar alleen naar Parque Amboró te gaan, dan maar Condors op een ander moment. Vandaag (15-07) zijn we dus naar dat park geweest waar ze gigantische varens hebben (helechos Gigantes) die echt enorm zijn. Hoewel de varen op zich een enigszins oninteressante plant is, was dit dan wel weer cool (alles is beter als het gigantisch is). Daarnaast was het ook gewoon een cool bos om een wandeling doorheen te maken. En we hebben minder dan 25 euro per persoon betaald inclusief lunch en transport (wat is Bolivia toch heerlijk goedkoop!). Helaas voel(de) ik me niet zo lekker en heb ik na het ontbijt fijn alles er weer uit gegooid, maarja, ik moest en zou naar dat park, dus we zijn gewoon gegaan. Bovendien voelde ik me na mijn ontbijt kwijt te zijn geraakt veel beter. Helaas kreeg ik gedurende de wandeling erg buikpijn en was de wandeling daarom ook niet zo chill (hoewel het nog steeds mooi was!), gelukkig was Joran zo lief om mijn waterfles ook te dragen. Toen we veilig terugkwamen in het hostel ben ik lekker gaan liggen lezen, daarna zijn we gaan avondeten en met de bus nar Sucre gegaan. De bus naar Sucre was verschrikkelijk, ik had teveel ruimte dus kon ik niet goed met mijn voeten bij de grond, dus gleed ik de hele tijd van de stoel af wat kneiterirritant was. Daarnaast zijn we onderweg gestopt voor een plaspauze en ben ik in mogelijk de smerigste WC ter wereld naar de toilet geweest, maar inmiddels (16-06) zijn we dus in Sucre en hebben we heerlijk ontbeten op de markt, morgen gaan we waarschijnlijk naar een Krater wandelen en we moeten de stad hier nog verder verkennen.
Ohja, voordat ik het vergeet, Boliviaanse immigratie is stom, we wilden ons verblijf alvast verlengen maar dat mag pas 5 dagen voor ons huidige verblijfsvergunning verloopt, wat belachelijk is, want we willen allebei maar een paar dagen langer blijven.. Dus ja dan maar dat in La Paz regelen...
Liefs en kusjes!