Meer activonturen

Met mn spaans gaat het langzamerhand steeds beter, ik kan steeds beter gesprekken volgen (participeren is een ander verhaal) en ik kan mezelf uitdrukken (zij het langzaam), maar het gaat traag. Als je grammatica leert gaat alles snel, want je leert de regels, je doet een paar oefeningen en dan op naar de volgende constructie. Als je leert spreken duurt alles lang. Het is namelijk een kwestie van langzaam je vocabulaire uitbreiden en daarnaast leren de regels automatisch goed toe te passen (was het nou de of het meisje? ;)), en dat is frustrerend en duurt lang. Ik vroeg laatst aan het kind dat ook hier woont; Daren, of hij me kon begrijpen of dat mijn spaans slecht was. Waarop zijn antwoord was: Ambas (beiden), dus ik ben te begrijpen, maar het klinkt nergens naar, bedankt he! :P
Ik weet dat ik vooruit ga, maar vind het moeilijk te merken, en dat frustreert enigszins.

Goed, wat heb ik allemaal gedaan de afgelopen tijd. Na het bezoek aan de isletas zijn we naar de verbena van Masaya geweest. Mocht je ooit in Masaya komen (plaatsje in de buurt van granada: Ga NIET naar de verbena. Of elke andere verbena die er in Nicaragua is. De muziek staat er veel te hard (3x zo hard als in tivoli op een doorsnee pop-o avond), en de dansen zijn saai en niet heel knap... Het enige mooie was de kleding van de vrouwen, maar dat heb je na 20 minuten ook wel gezien. Oke misschien ben ik wat bevooroordeeld en had ik gewoon pech. Normaal gesproken beelden de dansen namelijk Nicaraguaanse folklore uit, en is het meer een verhaal; dat was nu niet zo en daardoor waren ze redelijk saai. Maar ik vond vooral de muziek echt verschrikkelijk, en de jongen die ook was ook. Op een gegeven moment vertelde ik hem dat de lerares van de school mij had verteld dat we om 2130 naar huis gingen (een half uur later op dat moment), waarop hij zei: gelukkig, ik dacht al dat ik meer bier nodig had...

De dag daarna zijn we naar fortaleza de Coyotepe geweest. Dat vond ik dan weer wel fantastisch. Coyotepe is een groot fort en een belangrijk onderdeel van de nicaraguaans geschiedenis, het is gebruikt gedurende verschillende oorlogen om gevangen te herbergen en voor diverse vreselijke martelpraktijken. Heel indrukwekkend en gaaf om tussen rond te lopen. Om in het fort te komen moet j na binnentreden van de muren een trap af, en heel veel kamers van het fort zijn pik en pikdonker, sommigen met minimaal een beetje licht van buiten. Sommigen helemaal donker (ook als marteling) waar gevangenen soms maanden in werden gehouden (Waardoor ze alle gevoel voor tijd verloren), en dan vervolgens werden ze plots blootgesteld aan gigantische hoeveelheden licht. Zo zijn er verschillende locaties in het fort waar verschillende martelingen plaatsvonden.

In het weekend heb ik eens heerlijk genikst en aan mn verslag gewerkt, en m'n boek; de maze runner series inclusief de prequel; uitgelezen. Dit keer niet ontzettend thuis gemist gelukkig terwijl ik toch echt niet zoveel heb uitgevoerd :). Maandag ging ik zwemmen met Daren, ik dacht misschien kan ik hem een beetje leren zwemmen. Nou dat kon ik dus echt niet. Het was heel leuk, en hij vond het geweldig om in het zwembad te zijn, maar leren zwemmen gebeurde echt niet. Hij was te bang en ik ben duidelijk geen zwemjuffrouw. Al met al wel lekker om een middagje aan het zwembad door te brengen, en erna lekker ijsjes te eten :D. Savonds ging ik een wandelingetje langs het veilige deel van het strand van lago Nica maken met mijn nieuwe primo. Hij vroeg of ik zin had om mee te lopen (dar un paseo), en leek mij wel leuk om eens buiten te komen snachts alhoewel ik zijn intenties niet helemaal vertrouwde. Toen ik alle stelletjes langs de muur van het strand zag staan vertrouwde ik zijn intenties nog minder. Maaaar hij heeft een vriendin; dus het zal wel goed zitten toch? Toen vertelde hij me doodleuk dat hij normaal 3 vriendinnetjes heeft, dat is namelijk doodnormaal hier. Daar had ik dan weer geen trek in, dus ik heb hem uitgelegd dat dat in Nederland niet normaal is, en dat ik daar niet zo nodig aan mee hoefde te werken (niet dat hij iets probeerde); hij heeft zich keurig gedragen en we gingen op een gegeven moment gewoon weer naar huis; maar ik voelde me toch een beetje ongemakkelijk (hoewel het best gezellig was).

Dinsdag zijn we naar de grote Mercado (markt) van Masaya geweest. Daar heb ik helaas geen foto's gemaakt, maar t was wel heel leuk. Op die markt hebben ze alles; van schoenen tot rijst tot groente en fruit tot tassen tot babykleertjes; alles! Heerlijk om lekker rond te snuffelen, en natuurlijk dingen te kopen. Zo heb ik voor Yahoska, die nu ruim 8 maanden zwanger is, allemaal babykleertjes gekocht voor haar aanstaande dochtertje (want zeg nou eerlijk er is toch niks zoeter dan zo'n lief babyjurkje). Het leukste aan de hele markt vond ik de schoenmakers die midden op de markt met z'n allen schoenen zaten te fabriceren; best een interessant gezicht: echte ambacht! Natuurlijk hebben we ook over de toeristenmarkt gelopen, maar dat vond ik minder. Alles was overpriced en overal stond heel groot Nicaragua op. Al met al een hele leuke middag.

Vandaag mag ik lekker hollands door Granada fietsen, en vanmiddag heb ik vissoep gegeten. Maar niet zomaar vissoep; er dreef een hele vis in..! Die mocht ik er zelf uit vissen, en daarna rustig ontleden; dat wil zeggen alle eetbare delen eraf peuteren en opeten zonder te stikken in de graatjes.

Abrazos!!