Managua and more

Het is alweer een tijdje geleden geweest (of nou ja, voor mijn doen dan), dat ik iets van me heb laten horen. En welke moment is er nou beter dan kerstavond!

De vorige keer sloot ik af met de opmerking dat ik lekker hollands door Granada mocht gaan fietsen. Helaas ging dat even mooi niet door. Ik kwam correct gekleed aan bij mn school, om daar te horen dat de bike ride gecanceld was, want er waren minstens twee mensen nodig en de ander had afgezegd. Helaas, maar geen probleem! Ander keertje; mañana mañana :).
Dus toen had ik lekker vrije tijd die ik benut heb door door de stad te lopen, vriendjes te maken met de krantenjongen, en nog meer kaartjes te kopen :D Ik ben benieuwd wanneer de eerste kaarten in Nederland aankomen (en of ze aankomen), de mevrouw van de post zei dat ze er ongeveer 3 weken over zouden doen, dus ik verwacht dat de eerste kaarten binnen nu en een week bij mensen binnen zullen druppelen, maarja, wie weet moeten ze eerst -op z'n Vogon's- verloren raken, gevonden worden, weer verloren raken, naar de verkeerde bestemming verstuurd worden, in drievoud teruggestuurd worden voor ze uiteindelijk op bestemming aankomen. Je weet maar nooit in dit soort landen...

De volgende dag mocht ik voor de tweede keer naar de vulkaan van Masaya, ik wist niet zeker of dit een goed idee was, maar vorige keer had ik niet het pad helemaal naar boven kunnen lopen en ik was wel erg benieuwd naar het uitzicht. Ik werd niet teleurgesteld; een fantastisch uitzicht over de vulkaan, het natuurreservaat van masaya en over een of andere krater. Absoluut het tweede bezoekje waard, en stiekem wil ik wel nog een keer gaan om ook een keertje snachts de vogels te kunnen zien en een grot in te kunnen gaan, maar das misschien iets voor een andere keer; genoeg vulkanen en exotische beesten hier; of nouja; hier ben ik het exotische beest. Hoewel ik pas een keer de term 'chela' heb gehoord sinds ik hier ben.

In het weekend daarop volgend; afgelopen weekend; ben ik naar de markt van managua geweest; el mercado oriental. Mijn vooroordelen over Managua zijn daar uiteraard bevestigd: groot stinkend en vies. Maar ik ben blij dat ik het een keer bezocht heb en dat ik lekker over markten heb mogen struinen; want ook al is de stad nog zo vies dat is iets waar ik altijd wel van kan genieten. Dus ik liep achter mijn moedertje en haar vriendin aan terwijl we over de markt liepen haar te hulp schietend telkens als we een trap op of af moesten (ze heeft nogal artrose) en rondsnuffelend in diverse winkels (achteraf bleek dat we kerstinkopen aan het doen waren), ik heb vooral me verbaasd over de winkels en de grote hoeveelheden plastic serviesgoed die er wordt verkocht, maar ook over de messen die volgens de verpakking vorken waren, ik denk dat ze een identiteitscrisis hadden!

Afgelopen maandag kwamen er twee jongens. Waar ik had verwacht twee jongens van midden in de twintig waar ik lekker savonds mee de stad in zou kunnen gaan werden het twee lieve puberende amerikaantjes van 14 en 17 wiens ouders elke dag langskomen om te checken of het wel goed gaat. Ze hadden binnen een mum van tijd het internet vernield (wat nu overigens weer gemaakt is); een van de twee had het gereset, en ze hadden handdoeken gepakt die niet voor hen bedoeld waren (in plaats van het te vragen; pubers! :P), verder zijn ze heel aardig en zeker de oudste is goed mee te kletsen. Dus dat is leuk, beetje nieuwe gezichten in huis (hoewel het wel enigszins jammer is dat ik nu niet meer lunch met mn moedertje).

Maandagmiddag ben ik alsnog gaan fietsen door granada, was niet de meest interessante beslissing, want ik kende de stad eigenlijk al best goed, en had dus niet zoveel meer nieuws te ontdekken. Maar ach, was wel prima tijdsverdrijf en ben zeker op wat historische plekjes geweest die ik nog niet kende. Dinsdag zijn we weer naar laguna de apoyo geweest; echt een heerlijke plek; lekker zwemmen en daarna lekker opdrogen met uiteraard een toña in mijn klauwen :D terwijl ik lekker kletste met mijn professor en de taxichauffeur. Een klein paradijsje. Hoewel ik niet snap waarom je in een van de hotels zou willen verblijven; naast de natuur is er namelijk niet zo veel te doen, het is beter om het af en toe te bezoeken.

Zometeen ga ik met mijn familietje aan het kerstdiner (de jongens zijn met hun ouders uit eten), dus ik ben erg benieuwd; ik vraag me af of het groots is en er allerlei broers van Larry zullen komen die ook in Granada wonen. Ik ben benieuwd. Morgen ga ik lunchen met de ouders van de amerikaans jongens. Hun vader is namelijk spoedeisende hulp arts; dus ik ben benieuwd. En als het goed is ga ik ergens deze week eindelijk afspreken met Consuela; een goede vriendin van de ouders van Rozemarijn die 18 jaar in Nicaragua gewoond hebben; ik heb namelijk een cadeautje aan haar te overhandigen en het lijkt me erg leuk om haar te leren kennen!

Abrazos!!